“Doe niet zo raar Juf, wie lust er nou alleen maar gezonde dingen?”

Dag twee onder de kleuters en langzaamaan beginnen ze me te accepteren in de groep. De kleuters, een ooit vreemde groep, begint me langzaamaan bekend te raken en hun handelingen worden minder raar, hun woorden zijn beter te verstaan. Langzaamaan wordt ik net als hen, of eerder laten zij mij een andere kant van mezelf zien. Nee, zo zit het natuurlijk niet. De kleuters zijn, hoewel heel anders dan mijn normale sociale kringen, geen buitenaardse wezens. Sterker nog, de kans is groot dat ik in hun ogen net zo vreemd ben als zij in die van mij. Deze week heb ik mijn eerste les gegeven en mijn best gedaan de voorgaande meningen bij te stellen.

Afgelopen dinsdag, 19 februari, zat ik weer op mijn toch al vertrouwd geworden stoel in de kring. We begonnen die dag met het kringgesprek. Een van mijn leerlingen (ja het zijn nu al míjn leerlingen) was op vakantie geweest en omdat ze op maandag een andere juf hebben mocht hij hier nu alles over vertellen aan mijn mentor en mij. We lieten de kinderen vragen stellen en binnen enkele minuten wisten we de belangrijkste dingen van zijn vakantie; was er een zwembad en kon je daar lekker in zwemmen? Had je daar eigenlijk wel internet? En wat kon je er nog meer doen naast zwemmen en uit eten en…? Mijn leerling vertelde vol trots over zijn vakantie voor de anderen mochten laten zien wat zij hadden meegenomen die dag.

Toen de kinderen uitgepraat waren over ’zijn nieuwe kleren’ of ‘haar tekening’, nam ik plaats op de “juffenstoel”. Ik had een boek meegenomen van Kikker en vriendjes, “Een taart voor kleine beer”. Mijn mentor ging apart zitten en ik hield het boek voor. Ik had van te voren besproken met mijn mentor hoe ze normaal zitten tijdens het lezen en aan de hand daarvan instrueerde ik de kinderen klaar te gaan zitten. Toen ik het boek omhoog hield en vroeg of iemand het al kende staken er kinderen een hand op, heel fijn want zo kon ik ze daarop complimenteren en afspreken dat wanneer ze tijdens het lezen een vraag of opmerking hadden ze ook hun hand op mochten steken. Zo had ik heel simpel mijn regels uitgelegd en kon ik beginnen met lezen. Op de eerste pagina stond “Voor alle kinderen die van chocoladetaart houden”. Ik klapte het boek dicht, “die hebben we hier niet! Volgens mij hebben we hier alleen maar kinderen die van fruit houden. Hier eten we helemaal geen zoetigheid, alleen gezonde dingen, toch?” De kinderen gniffelden, tuurlijk zaten die d’r wel Juf, doe niet zo raar.

Zo begon ik te lezen, tussendoor stelde ik vragen en nam ik de tijd om mooie prenten op te laten nemen in de groep. Toen ik het boek uit had vroeg ik of er kinderen waren die het misschien na wilden spelen in een klein toneelstukje. Dat wilden ze wel. Een publiek hadden we al, nu nog acteurs. Ik vroeg mijn leerlingen hoeveel we er nodig hadden. Al gauw waren de rollen duidelijk en even later had ik kinderen gekozen die dit gingen spelen terwijl ik het boek nog eens las. Half verstopt achter mij en heel voorzichtig speelden de kinderen bescheiden mee terwijl ik las. Ik was trots op ze, stuk voor stuk, maar vond het toch spannend. Er kwam toch meer verlegenheid en onzekerheid naar voren dan ik verwacht had. Had ik ze dan toch onderschat? Nee, dat denk ik niet. Ik geloof dat ze het kunnen. We blijven het gewoon oefenen met verschillende boekjes. Wat nu belangrijk is, is dat we het heel leuk hebben gehad en eerste stappen hebben gezet naar hele mooie stukjes.

Volgende week mag ik de middag gaan draaien. Een kringactiviteit, de werkpleinen, buitenspelen en een activiteit zijn dan mijn verantwoordelijkheid. Hierover ben ik natuurlijk van plan druk te bloggen. Voor die tijd hoop ik een post te maken over de dingen die ik heb gedaan om mijn klas in beeld te brengen, een opdracht deze periode. Laat hieronder tips, reacties op mijn verhaal, vragen en andere teksten achter, daar kan ik dan weer mee aan de slag. Mocht je voor nu nog weer willen lezen over mijn stage, lees dan ook mijn vorige post: https://larawordtonderwijzer.jouwweb.nl/blogposts/307761_dames-en-heren-hooggeeerd-publiek-hier-iiiiiiiis

Tot de volgende post!