Nee. Het is geen typefout. Pseciale kindjes was de woordkeuze van mijn leerling afgelopen dinsdag. En de context? Is er niet echt. Deze leerling koos er afgelopen dinsdag voor om, net voor we naar buiten gingen, naar mij toe te lopen, me heel serieus aan te kijken en me de melding te geven dat hij linkshandig was. Maar daarom was hij heel speciaal. "Oh, is dat zo?" vroeg ik hem. "Ja, want die zijn er maar weinig." Ja, daar kon ik hem geen ongelijk in geven. Naar schatting kom het ongeveer bij 10 tot 15 procent van de mensen voor. "Dat klopt, je hebt helemaal gelijk," zei ik. Mijn leerling reageerde hierop met enthousiast ja-geknik en liep weer weg. Ik zeg: een succesvolle interactie.
Dinsdag mocht ik voor het eerst in mijn carrière een hele middag draaien met de kleuters. Ik had een hele leuke les voorbereid. Die les heb ik gegeven, toen heb ik de kinderen aan het werk gezet en op tijd gemeld dat we naar buiten gingen. Aan het einde van de dag heb ik natuurlijk afgesloten met een kring. Ik heb als les een verhaal gemaakt over trollen en elfjes en had de groep in twee gedeeld, terwijl ik las speelde de helft mee als trol en de andere helft als elfje. De kinderen vonden het erg leuk om te doen. En ik vond het ook heerlijk. Toen ik merkte dat het erg druk werd toen ik verhaal een keer verteld had (ik wilde het twee keer doen zodat iedereen beide rollen kon spelen), heb ik een actief spel geïmproviseerd om ze even rond te laten rennen maar ook stil te laten worden. Tijdens het werken heb ik mogen genieten van een circusoptreden en van roodkapje, ik heb kinderen geholpen slingers te maken voor carnaval en geobserveerd. Ik hoop namelijk deze week mijn groep in beeld te brengen.
Ik ben heel trots om te zeggen dat zowel ik als mijn mentor het erg goed vonden gaan. Ik heb wat tips meegekregen en ga hier aan werken. Een punt bijvoorbeeld was mij al erg bekend, consequent handelen tegenover de kinderen is erg lastig voor mij. Hier was ik tijdens mijn vorige stage al tegenaan gelopen. Ik heb deze keer wat tips hierover met mijn mentor besproken en ga hier mijn best in doen.
Komende vrijdag mag ik de carnavalsviering gaan meemaken. Hierover ben ik natuurlijk van plan druk te bloggen. Voor die tijd hoop ik een post te maken over een spannende gebeurtenis afgelopen dinsdag (en die verdient een eigen post). Ben je al benieuwd naar de volgende post? Op de eerste foto zie je kinderen druk graven, ze zijn namelijk ergens naar op zoek. Maar naar wat, dat vertel ik je volgende keer weer.
Laat hieronder tips, reacties op mijn verhaal, vragen en andere teksten achter, daar kan ik dan weer mee aan de slag. Mocht je voor nu nog weer willen lezen over mijn stage, lees dan ook mijn vorige post: https://larawordtonderwijzer.jouwweb.nl/blogposts/309857_ik-wil-graag-een-keer-met-haar-knutselen-omdat-zij-nu-aan-het-knutselen-is
Tot de volgende post!



Reactie plaatsen
Reacties
Ik vind dat je een enorm fijne wijze van schrijven hebt en de uitspraken boven iedere blog zorgen voor een lach op mijn gezicht. Ik vind het goed dat je niet alleen laat merken wat al goed gaat, maar dat je ook over je onzekerheden praat.
De volgende keer zou je misschien wat theorie kunnen koppelen aan je blogposts. Ook zou ik stiekem graag alle tips die je van je mentor hebt gekregen willen lezen! Hier kan een ander ook misschien nog van leren...