Stageweek. Elke vijfde week van een periode mogen wij de schoolboeken in de tas laten, hoeven wij niet met René te discussiëren over pedagogische theorieën bij PPO maar mogen we genieten van onze leerlingen; DE HELE WEEK LANG. Het was een week waarin ik veel stappen kon zetten voor mijn opdracht deze periode, een andere juf voor mijn klas in actie mocht zien, leuke quotes kon verzamelen van mijn kinders en goede gesprekken heb gehad met mijn mentor. En ook al vond ik het superleuk om de hele week les te geven, vond ik het ook helemaal niet erg om de wekker die al de hele week om 6 uur ging is een keer uit te zetten vandaag. Vandaag is namelijk de stakingsdag en is mijn school lesvrij. Tijd om jullie over mijn week te vertellen dus.
Maandag 11 maart.
Afgelopen maandag was anders dan al mijn normale stagedagen. Ik mocht namelijk een andere juf voor mijn klas in actie zien. Op maandag hebben mijn leerlingen namelijk Ida in plaats van Mirjam voor de klas. En het leuke aan een andere juf voor de zelfde klas is dat je dan echt de verschillen kunt zien. We hebben Engels gedaan, meer gezongen dan normaal en hele andere ritmes gehad. En ik heb mijn lesjes Spellen en Stellen kunnen geven. Het nieuwe thema vanaf deze week tot aan Pasen is namelijk “Op de boerderij” dus ik heb met de kinderen gepraat over het nieuwe thema en de nieuwe woordkaarten met ze doorgenomen. Voor Spellen mochten ze hier woorden van na stempelen of schrijven en sommigen konden zelf al woordjes schrijven. Dat varken dan gespeld wordt als “Fakuh”, is dan een mogelijkheid om te applaudisseren en het hem te laten vergelijken met het woordkaartje. Na wat te lachen kreeg ik al gauw een kaartje met daarop keurig netjes “Varken” geschreven. Ik was trots. Voor Stellen is het de bedoeling dat de kinderen verhalen maken. Dus in coöperatieve werkvorm (groepjes) liet ik de kinderen aan de hand van drie woordkaarten verhalen bedenken. Super leuke les met nog leukere resultaten.
Dinsdag 12 maart
Op dinsdag waren we weer terug bij mijn mentor en mocht ik mijn rekenles geven. Dit is tot nu toe mijn favoriete les geweest. Ik begon met een met thee en een aansteker aangetast briefje en een verhaal. Er was namelijk iets super raars gebeurd; toen ik wakker werd lag er een heel lang touw en een briefje naast mijn bed. Het was een tovertouw. Als we het versje op zeiden vertelde het touw mij leuke spelletjes (meten met dat touw). De kinderen mochten inschatten of het touw lang genoeg was om bijvoorbeeld langs een lange rij van alle kinderen in de klas te liggen. En het leuke van mijn mentor is, is dat wanneer ik in de ochtend een les geef krijg ik gelijk tips en mag ik het als opening van de middag weer doen. En de middag ging zo goed. Ik paste de tips gelijk toe en voelde me gelijk comfortabeler in mijn positie. En toen ik de taakjes liet kiezen behield ik heel goed het overzicht. Het was een echte dag waarna ik tevreden trots naar huis ging. Dit waren de soort lessen die ik wilde geven.
Woensdag 13 maart
Woensdag ging er iets fout. Ik weet van mezelf dat ik heel erg het effect voel van mijn pieken en dalen en hoewel mijn dinsdag een gigantische piek was in mijn ogen, raakte ik woensdag door iets waar ik mijn vinger nog steeds niet op kan leggen volledig in een sleur. Mijn muziekles pakte niet uit zoals ik wilde. Hij ging sneller voorbij en was minder goed doordacht dan ik wilde. We hadden voor de vakantie voor maandag en dinsdag gepland en moesten toen dinsdag nog plannen voor de andere twee dagen. Misschien dat ik niet genoeg tijd had gehad om voorbereiden, dat ik daardoor met minder zelfvertrouwen voor de groep stond. Misschien dat ik moe begon te raken. Maar het ging niet zo lekker, die dagen horen erbij. Leermomenten zijn af en toe in dalen raken. Prima, even kut maar prima.
Donderdag 14 maart
Donderdag zat ik nog steeds in mijn sleur en heb ik mijn beeldende vorming les gegeven. Ik ging met mijn leerlingen varkentjes kleien die ze dan roze konden verven. En na wat tips van mijn mentor ging het ook wel maar ik was moe. En het kostte veel energie allemaal. Hier heb ik gelukkig aan het einde van de dag een heel goed gesprek gehad. We gingen in de teamkamer zitten, deed de deur dicht en zei: “Er is iets mis de afgelopen twee dagen en jij lijkt me iemand die heel goed kan praten maar dan wel één op één.” HEEEEEEEL FIJN. Mijn mentor lijkt me echt te snappen en dat helpt mij al gigantisch veel. We hebben een heel open gesprek gehad over de week en gekeken naar hoe we vanaf nu verder willen. Volgende week dinsdag komt mijn SLB’er in de les kijken, iets wat ik zelf heb aangevraagd en ik ben vastberaden een goede les neer te zetten. Ik kijk er naar uit.
Ik hoop dat jullie mee willen lezen, zelfs als ik zulke lange verhalen post. Als je meer wil lezen kun je bijvoorbeeld mijn vorige post lezen over de carnaval:
https://larawordtonderwijzer.jouwweb.nl/blogposts/315144_juf-lara-heeft-toch-helemaal-geen-papa-en-mama-jawel-dat-zijn-opa-en-oma
Reactie plaatsen
Reacties