"Ik kan niet alleen heul goed sjansen, ik kan ook heel goed dansen!"

Welkom, wat fijn dat je de tijd neemt een kijkje te wagen in mijn leven. Elke post wordt getiteld met een quote uit mijn ervaringen. Deze week een quote uit een toneelstuk wat ik vrijdag 8 februari mocht opvoeren. 

Een periode bestaat bij ons uit tien weken waarvan de laatste week, week 10, een tentamenweek is. Op maandagmorgen van week 1 vinden wij ons dan vaak in de anders zelden gebruikte hoorcollegezaal. Hier wordt ons de nieuwe opdracht voor de periode uitgelegd. Periode 3 begon echter anders. Maandag morgen in week 1 waren wij namelijk vrij, waardoor ik en enkele klasgenoten van mij iets samen konden gaan doen. Als afscheid. In verband met het vertrek van een ASV-docent (dit is hoe wij onze mentor noemen op de Pabo) werden er drie klassen gemaakt in plaats van de oh zo bekende vier.

Na een uitgebreid afscheidsuitje vonden wij ons dinsdagochtend op school ingedeeld in kleine groepjes (losstaand van de oude of nieuwe klassen) voor de kunstenweek. Week 1 stond namelijk in het rooster als een week waarin wij dinsdag tot en met donderdag de tijd hadden een toneelstuk in elkaar te zetten. Dit korte toneelstuk werd vrijdag opgevoerd voor basisschoolleerlingen in het CKE, centrum voor de kunst in Eindhoven. Maar eerst terug naar het begin. 

Dinsdag middag zaten wij in spanning en misschien met enige tegenzin in onze nieuwe groepjes te bespreken wat we deze week zouden gaan doen en hoe. Maar voor we aan ons toneelstuk mochten werken kregen we eerst wat cursussen. We moesten namelijk in ons toneelstuk drama, muziek, dans en kunst verwerken en daarom bestond onze dinsdag uit allemaal lessen over hoe we dit vorm konden geven. Hoe konden wij van iets heel normaals een dans maken? Hoe konden we liedjes of misschien geluidseffecten verwerken in ons stuk? Die ochtend zijn we volgegooid met tips en trucs om toch al deze elementen in een stuk van rond de 9 minuten te verwerken. 

Dit jaar was het thema een prentenboek. En daarom kregen wij na onze cursussen de opdracht een prentenboek in de mediatheek te vinden en op basis hiervan een toneelstuk te ontwerpen. Ons groepje, wat als groepsnaam "Rood" had gekregen, koos voor het boek “Held op sokken”. Dit boek van Bette Westera gaat over ridder Roderick. En ridder Roderick heeft als enige ridder geen baard. Daarom mag hij geen heldendaden verrichten, maar moet hij harnassen poetsen en koken. Hij kan wel mooie drakengehaktballen draaien. Woensdag en donderdag zijn wij aan de slag gegaan met het vormgeven van ons toneelstuk. In plaats van het boek na te spelen, speelden wij onder leiding van een verteller die ook aan het verhaal mee deed. “Loco Luigi” rende al gauw verstrooid over het podium op zoek naar zijn ukelele.

En yours truly deed natuurlijk ook mee. Na donderdag een groen licht te krijgen mocht ik vrijdagmiddag, verstopt achter een wollen baard en gekleed in een leren jasje, de zaal enthousiasmeren mee te stampen met mijn vertoning van "We will rock you". Mijn personage kon immers "niet alleen heul goed sjansen maar ook heul goed dansen!" "Al Swishend stond ik op het podium te genieten. Veel te snel was het weer voorbij waarna de dag werd afgesloten met de prijzenceremonie. Dit jaar ging de hoofdprijs naar een toneelstuk gebaseerd op het prentenboek "De Stip." Kon ook bijna niet anders: de kleuren, gespeeld door echte mensen, vielen bij de kinderen erg in de smaak. De enthousiaste Geel stond voor hij het wist bij afscheid werkelijk waar handtekeningen uit te delen. 

Ach ja, de ervaringen deze week worden niet alleen grappen die te lang door gaan, het zijn ook lessen die we meenemen naar onze stage. Lessen over flexibiliteit en over kunsten overbrengen aan kinderen. Maar apart van het pedagogische aspect (mag dat als docent?) was het ook gewoon erg leuk.